W artykule „Trudniej o magistra” (Rzeczpospolita, 08.06.2015 r.) błędnie określono Polską Komisję Akredytacyjną jako „agendę podlegającą ministrowi nauki”.
Polska Komisja Akredytacyjna, od początku swojego istnienia, tj. od roku 2002 r., cieszy się pełną niezależnością – obecne przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym stanowią wprost, iż „Komisja jest instytucją działającą niezależnie na rzecz doskonalenia jakości kształcenia” (art. 48a ust. 1).
Status prawny Polskiej Komisji Akredytacyjnej ma niebagatelne znaczenie. Niezależność od administracji państwowej stanowi jeden z podstawowych wymogów stawianych agencjom akredytacyjnym w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego. Kryterium to wymieniane jest we wszystkich najważniejszych dokumentach European Consortium for Accreditation (ECA) i European Association for Quality Assurance in Higher Education (ENQA), których PKA jest członkiem oraz European Quality Assurance Register for Higher Education – rejestru europejskich agencji akredytacyjnych, które udowodniły, że działają zgodnie z Europejskimi Standardami i Wskazówkami (ESG).
Niezależność Polskiej Komisji Akredytacyjnej została po raz kolejny potwierdzona w toku zewnętrznej oceny jej działalności przeprowadzonej w grudniu 2013 r. przez ENQA.
Sprostowanie zostało opublikowane w „Rzeczpospolitej” z 18.06.2015 r.